Overijssel: ‘Langere contracten agrarisch natuurbeheer financieel nu nog niet gedekt’

Het Deventer Statenlid denkt dat deze langere contracten de boer meer zekerheid bieden, maar ook beter zijn voor de instandhouding van natuurwaarden en landschap in Overijssel.

6,7 miljoen

In Overijssel werd vorig jaar 6,7 miljoen euro uitbetaald voor agrarisch natuur- en landschapsbeheer op een oppervlakte van bijna 7.000 hectare. De drie agrarische collectieven (Noordwest Overijssel, Midden Overijssel en Noordoost Twente) zorgen voor de contracten.

Vorig jaar is een nieuwe contractperiode van zes jaar ingegaan. Die zes jaar is ook de maximale periode dat Overijssel de financiering (65 procent GLB/Brussel en 35 procent uit de provinciale kas) kan garanderen, zo stelt het College. Wel zijn er op verzoek van de deelnemers kortere contracten mogelijk, maar in alle gevallen is 2028 de einddatum.

GLB

Landelijk wordt volgens het Overijsselse college met name vanuit het Aanvalsplan Grutto gewerkt aan langere contracten, bijvoorbeeld 12 jaar en dat zou dan precies twee GLB-periodes zijn. ’Inmiddels is duidelijk dat dit juridisch mogelijk is. Voor de periode 2029-2034 is nu echter geen financiële dekking, niet vanuit het GLB en niet vanuit het Rijk of de provincie.’

Die financiële dekking is noodzakelijk bij het afsluiten van deze langjarige contracten. ‘Anders dient de provincie die zelf voor te financieren met het risico dat deze later niet door de EU of het Rijk worden gedekt.’

Beperkte bijdragen

Veel andere mogelijkheden voor geld zien GS desgevraagd niet. ‘Alternatieve financieringsvormen zien we in incidentele en relatief beperkte bijdragen van overheden en gebiedsarrangementen. Dit mede met mogelijke investeringen van het bedrijfsleven en particulieren met een belang of binding met het landschap in de buurt.’

Het PvdA-Statenlid wilde ook weten of het huidige stelsel van agrarische natuurbeheer sinds de invoering in 2016 wel effectief is. GS zijn daar positief over en stellen dat de resultaten beter zijn dan voor 2016. ‘Succesfactoren nu zijn de doorgevoerde gebiedsgerichte aanpak, agrarische collectieven die het beheer coördineren en contracten met boeren afsluiten en de grotere flexibiliteit waarmee beter dan voorheen kan worden ingespeeld op de situatie in de gebieden.’