Geen verplichting voor wolfwerende hekken in Overijssel
‘Omdat schapen vaak in het kader van nabeweiding op andermans percelen worden gehouden, is het plaatsen van wolfwerende afrasteringen lastig’, zo antwoorden GS op vragen van de GroenLinks-fractie in Provinciale Staten. Deze fractie stelde voor om het plaatsen van wolfwerende afrastering ‘die aan de landelijke richtlijnen voldoet’ een voorwaarde moet worden voor veehouders om in aanmerking te komen voor schadevergoeding.
Veel te ver
Dat laatste gaat het Overijsselse college dus veel te ver: ‘De keuze om wel of niet gehouden hoefdieren achter aangepaste afrasteringen te plaatsen, is een keuze van de dierhouder.’ Daarbij wordt verder verwezen naar de nabeweiding door schapen van veel verschillende weilanden van andere veehouders. Dat maakt de plaatsing van wolfwerende hekken erg duur. ‘De ervaring leert daarom dat met name houders van hobbydieren subsidie aanvragen voor het nemen van preventieve maatregelen’, constateren GS. ‘Zij hebben minder dieren en hoeven ze dus ook minder vaak of helemaal niet te verplaatsen, of de percelen die worden beweid zijn kleiner.’
Andermans percelen
Bij de afwijzing van het voorstel van GL hebben GS rekening gehouden met de grote verschillen in de schapenhouderij. ‘In deze sector zijn er dierhouders die hun schapen op eigen percelen laten grazen, maar er zijn ook veel dierhouders die hun schapen kortstondig op andermans percelen inscharen (nabeweiding, drukbegrazing, red.). Het plaatsen van wolfwerende rasters op andermans percelen en het telkens moeten verplaatsen van die rasters is voor deze schapenhouders bijzonder lastig om uit te voeren.’
Geen generieke verplichting
Daarom wil Overijssel dus geen generieke verplichting opleggen aan dierhouders voor wolfwerende hekken om in aanmerking te komen voor schadevergoeding. ‘In plaats daarvan proberen wij maatwerk toe te passen door bij subsidieaanvragen voor wolfwerende maatregelen een adviseur naar de aanvrager te sturen om daar de situatie te bekijken en een advies op maat op te stellen.’ Bovendien hebben wolfwerende hekken volgens GS ook nadelen. ‘Naast de landschappelijke aantasting belemmeren deze ook andere grotere zoogdieren - bijvoorbeeld reeën en dassen - bij het foerageren en migreren.’
Noordwest-Overijssel
GL-Statenlid Niels Jeurink krijgt wel op een ander punt gelijk. Het Overijsselse college antwoordt bevestigend op zijn vraag of het klopt dat 75 procent van de wolvenaanvallen in 2023 en alle 16 meldingen (tot oktober) dit jaar gaan om het gebied in Noordwest-Overijssel tussen Kallenkote, Eesveen en Steenwijk.
Tekst: Lauk Bouhuijzen
Beeld: Ellen Meinen Agrio Archief