Column: Energie
Ik schrijf dit ietwat gekke verhaal uit het hippe, vandaag gesloten, pizzacafé Valentino op het terrein van de voormalige Honig fabriek langs de Waal in Nijmegen. Ik moet zo hiernaast zijn voor de eindejaarsborrel van De Streek op Tafel. De Streek op Tafel is een netwerkorganisatie in de regio Rijk van Nijmegen voor duurzame voedselproducenten in de ‘korte keten’. Het wordt getrokken door enthousiaste, daadkrachtige mensen en er zijn veel mooie, duurzame ondernemers (boeren) bij aangesloten bij ons uit de regio. Er zit energie.
Ik zit hier omdat ik een uur te vroeg ben voor de borrel. Ik stond in de file en redde het niet meer om eerst naar huis (de boerderij) te gaan en dan nog hier op tijd te zijn. Ook niet gegeten dus en zodoende liep ik bij pizzacafé Valentino binnen. „Yo man”, zei Niels (niet Valentino). „Wat kan ik voor je doen?” „Nou, eh, pizza dus?”, was mijn antwoord, maar Niels bleek gesloten. Website bijwerken, en gewoon even rusten, weet je wel.. Maar of ik toch gewoon wilde ‘chillen’ en ik kon wel een soepje en wat te drinken krijgen. Oh, en wat ik trouwens hier kwam doen? Ik vertelde over de Streek op Tafel en Niels schudde mij de hand en vertelde dat hij bakker is. Ik vertelde op mijn beurt dat ik boer ben en dat wij baktarwe telen en er werden nogmaals handen geschud. Afspraak is nu dat Niels van de zomer bij ons op de Biesterhof komt kijken als de tarwe rijp is, we samen op de boerderij een pizzaatje eten en dat we zorgen dat onze tarwe bij Niels in zijn brood en pizza’s komt. Nieuwe korte keten. Er zit energie.
Maar goed, dode paarden dus. Die hebben we ook gehad in 2024. Met name de nog-steeds-niet-gegraven-natuur-vriendelijke-oever-langs-onze-A-watergang. Vanaf de eerste week in maart 2022 dat wij op de Biesterhof (toen nog een drietal naamloze percelen) begonnen, zijn wij bezig om hier geld en vergunningen voor te krijgen. Alle ecologen zeggen dat het een grote aanwinst zou zijn, het waterschap Rivierenland is fan, de Provincie heeft geld, maar toch is het paard dood. Iedere keer komt er weer een nieuwe, onvoorziene hobbel op de weg. Van verdwenen subsidiepotjes en natste jaren ooit gemeten tot verkeerd uitgevoerd archeologisch onderzoek en mogelijke bronstijd nederzettingen, het duurt maar voort.. het duurt maar voort…
Goed, misschien moet je vaak genoeg gaan daar waar de energie zit, zodat je ook af en toe een project als deze kan trekken. Wat betreft onze Natuurvriendelijke Oever blijf ik optimistisch en ik ga ervan uit dat we in 2025 paardenbiefstuk eten. Fijne jaarwisseling!
Tekst: Howard Koster
Beeld: Ellen Meinen