Column: Ratten

De rattenvanger ziet de ratten middels een nachtkijker en schiet ze vervolgens met een luchtdrukpistool. Hij is een echte professional, heeft hiervoor een vergunning en geeft ons ook advies over preventieve maatregelen die we kunnen nemen om ervoor te zorgen dat de ratten wegblijven nadat hij ze heeft verwijderd (doodgeschoten).

De hulp van de rattenvanger werd ingeroepen nadat we zelf eerst wat gerommeld hadden. Vrijwilliger Kees had ons ‘diervriendelijke’ rattenvallen geleend, waarmee je de rat levend vangt. Partner en mede-boerin Claudi had zich hierover ontfermd, maar nog niet goed nagedacht over wat we zouden doen als we daadwerkelijk een levende rat vingen.

De eerste weken gebeurde dit ook niet. De verrassing was dan ook groot toen Violaine, onze net aangestelde zzp-tuinder, op haar eerste dag vroeg of wij wisten dat er een grote rat in de kooi zat! Er volgde een crisisberaad, waarbij al snel naar voren kwam dat loslaten op een andere locatie geen optie is. In feite is dat gewoon het ‘exporteren’ van ons probleem. Verdrinken was een veelgehoord advies, maar dat leek ons weer een onnodig wrede dood. “Gewoon meppen, toch?” opperde zzp’r Violaine, waarbij zij meteen een gouden Biesterhof-regel leerde kennen: de vraag stellen, is hem beantwoorden.

Natuurlijk hebben we eerst gecheckt of Violaine echt oké was om op haar eerste werkdag een rat het leven te ontnemen met de scherpe kant van een spade. Toen dit het geval bleek, gingen we direct over naar de volgende uitdaging: de rat uit de val krijgen en dusdanig vasthouden dat Violaine haar mepwerk kon verrichten. Uiteindelijk heb ik na een klein eureka-moment mijn motorjas en handschoenen aangetrokken en heb ik mijn hand in de val gestoken en de rat al bijtend en stribbelend naar buiten getrokken. Dit ging gepaard met luid gegil. Niet van de rat, maar van partner Claudi. De rat legde ik vervolgens op een blok hout, waarna Violaine haar werk kon doen. Dit deed zij zeer effectief, waardoor het avontuur tot een goed einde werd gebracht – althans, voor ons dan.

Het positieve aan deze ervaring is dat Violaine een gedegen ‘ontgroening’ heeft gehad. Ze heeft zich op haar eerste dag een zeer geschikt lid van team Biesterhof getoond. Daarnaast was het voor ons ook een goede en tijdige wake-up call dat we hiervoor hulp van buitenaf nodig hebben. Navraag hiervoor bij de buurboeren leerde ons dat ratten een verbroederend effect hebben. Waar gangbare en biologische boeren voor problemen zoals onkruid vaak nogal afwijkende oplossingen hebben, is dat bij ratten niet het geval. Bij ons in de regio werd er namelijk maar één oplossing genoemd: Camiel.

Het probleem is inmiddels verholpen.