Boer Jan uit Dijkerhoek wint Expeditie Robinson
Expeditie Robinson kent met Bronninkreef de tweede winnende boer in drie jaar tijd. In 2016 won boerin Bertie, die bekend werd door haar deelname aan Boer zoekt Vrouw. In het televisieprogramma moeten deelnemers overleven op een onbewoond eiland en tegen elkaar strijden voor de overwinning. Bekend was Bronninkreef voor zijn deelname aan het programma nog niet, maar dit jaar mochten ook niet-bekende Nederlanders een gooi naar de winst doen. Via voorrondes en voldoende stemmen bemachtigde hij een plek op het eiland. Zijn vrouw Ineke stimuleerde hem, maar had net zo min als haar man verwacht dat hij het zou redden.
Het echtpaar Bronninkreef bereidde zoveel mogelijk voor, want Ineke zou het bedrijf runnen zolang Jan weg zou zijn. Ze werkte altijd al met Jan samen, maar zonder enig mogelijk contact met Jan over het management, I&R en KI, zou dat niet gemakkelijk worden. Als Jan 5 tot 6 weken zou wegblijven, dan zou Ineke de melktank 14 keer moeten overtanken. Daar zag zij het meest tegen op. Jan vertrouwde het zijn vrouw wel toe. De voorbereidingen die Jan hij om de melkveehouderij te verlaten voor onbepaalde tijd, liepen synchroon met de voorbereidingen op zijn reis.
Strategie
De sportieveling maakte vuur van droog spul in het bos achter zijn bedrijf en leerde wat er te leren viel over cassave en ander mogelijk voorkomend voedsel op de tropische locatie. Als melkveehouder wilde hij zich toeleggen op de ‘basic’ zaken, en vooral zónder op de voorgrond te treden, kwam hij al spoedig toch in een soort leiderspositie terecht. Hij had bedacht zich nuttig te willen maken in het kamp. Zijn strategie is er een van aanpakken. „Ik laat me niet gauw van de wijs brengen en ben gek op survival”, vertelt Jan.
Eenmaal weg maakte de melkveehouder zich geen zorgen meer over Ineke, hun 116 melkkoeien, 40 hectare grond en de twee robots in hun in 2009 gebouwde stal. De eigenschappen van ‘boer Jan’, die hem prima van pas kwamen op het eiland, zijn onder meer het nooit opgeven. „Want voor koeien ben je er ook 24/7.” En ook kwam het leven en werken in een soort vergelijkbare bubbel als thuis en het werken in de hitte van pas. Hij denkt aan het plastic over de kuil trekken, toen het bijna 40 graden was in Nederland. „Het moet gewoon gebeuren, ongeacht de omstandigheden.”
Genieten van boeren én avontuur
Boeren is het mooiste vak dat er is, vindt Jan, maar de wereld zien en het avontuur aangaan met andere mensen, proberen te overleven en spelletjes doen, spreekt hem ook erg aan. Minder geslaagd vond de melkveehouder het gekonkel en het moeten wegstemmen van medereizigers. „Ik heb een hekel aan het smeden van complotten. Er zijn heel vieze spelletjes gespeeld om elkaar weg te stemmen.” Jan zelf heeft met iedereen vrienden kunnen blijven. Veel deelnemers zijn zelfs al op de boerderij wezen kijken, waaronder een veganiste. „Die is inmiddels overtuigd van ons goede werk tussen de koeien. Ze is zelfs afgestapt van het veganisme.” De boerenambassadeur is blij dat hij de veehouderij in positief daglicht kan zetten. „Het is prima reclame om koeien in de wei te kunnen laten zien.”
Jan heeft zichzelf beter leren kennen en is bevestigd in het idee dat hij zichzelf kan blijven onder extreme omstandigheden. „Als je je stinkende best doet om voor drie keer per dag iets te eten te vinden, en het is drie keer niet meer dan een schelp ter grootte van een halve hand, dan is het belangrijk dat je van jezelf op aan kunt.” De contacten met de anderen zijn zeer waardevol, volgens Jan. Hij heeft zich bij thuiskomst dan ook weer opnieuw voorgenomen dat hij altijd tijd zal blijven maken voor de belangrijke dingen in het leven, meer nog dan voorheen. „Ik begraaf mezelf niet meer in het dagelijks werk. Ik wil óók van de boerderij zélf kunnen genieten. Die helikopterview wil ik blijven houden.”
Tekst: Ruth van Schriek
Na van alles gedaan en gezien te hebben, teruggekeerd naar de Achterhoek. En bijna terug naar de boerderij waar ze opgroeide. Na jaren als eindredacteur voor de kranten en magazines van Agrio gewerkt te hebben, trok ze zelf de laarzen aan. Met camera, pen en papier op weg naar boeren, om met veel belangstelling hun altijd interessante verhaal te horen. En dit bij thuiskomst op te schrijven.
Tekst: Geert van den Biggelaar
Geboren en getogen op een melkveebedrijf in Noord-Brabant. Studeerde veehouderij aan de HAS in ’s-Hertogenbosch vervolgens dierwetenschappen aan de Wageningen Universiteit. Sinds 2016 parttime melkveehouder en parttime redacteur bij Agrio. Verantwoordelijk voor melkvee-gerelateerde onderwerpen in vakblad Melkvee, website Melkvee.nl en de regiobladen.
Beeld: Ruth van Schriek