Overijssel schrapt vrijstelling vergunningsplicht beweiden en bemesten

Voorzitter LTO Noord regio Oost Ben Haarman schrijft in een brief, gericht aan het college van Gedeputeerde Staten van Overijssel, teleurgesteld te zijn. De beslissing van de provincie komt als een verrassing, wat steekt bij de voorzitter. In de brief schrijft hij dat LTO erop zou mogen rekenen op inlichting vooraf, gebaseerd op de relatie tussen de provincie en LTO.

PAS

De uitspraak van de Raad van State (RvS) betreffende de Programma Aanpak Stikstof (PAS) stelde dat boeren een vergunning moeten hebben voor het beweiden en bemesten. De provincie Overijssel had een vrijstelling gerealiseerd in de Omgevingsverordening, maar in de partiële herziening, die momenteel ter inzage ligt, is deze vrijstelling komen te vervallen.

De beslissing is op juridische grond waterdicht. Door de uitspraak van de RvS over de PAS is de vrijstelling onverbindend gemaakt omdat die geen betekenis meer heeft. Met dus als gevolg het intrekken van de vrijstelling.

Zienswijze

Om deze reden heeft Haarman ook een brief geschreven en geen zienswijze ingediend. „Een zienswijze indienen tegen een uitspraak van de Raad van State is een zinloze expeditie,” vertelt Haarman over de brief. Volgens de voorzitter was het doel van de brief om de provincie duidelijk te maken welke impact de huidige onduidelijkheid omtrent de PAS heeft op de boeren en dat deze wijze van communiceren niet wenselijk is. „Het is raar dat dit zo plots gebeurdt zonder kennisgeving terwijl het contact en de samenwerking tussen provincie LTO prima is. Dit is juist een onderwerp waar boeren graag zekerheid over willen hebben en daar is de provincie zich ook bewust van.”

Volgens Haarman is er een hoge druk op de verdere uitwerking van de PAS. „Er moet eerst een nieuwe structuur komen en op basis daarvan kunnen we kijken wat de gevolgen worden voor de boeren. Daar valt nu nog niets over te zeggen.”

Vergunningsplicht

Een vergunningsplicht voor wat al generatieslang vanzelfsprekendheden zijn, schiet bij boeren in het verkeerde keelgat. Zelf is Haarman dan ook tegenstander van het concept om vergunningen voor bemesten en beweiden te verplichten. „Dat zijn essentiële onderdelen van de melkveehouderij. Waarom zou je daar losse vergunningen voor moeten aanvragen? Dat wordt een totaal onwerkbare situatie.”

Geloof

Ook schrijft Haarman te twijfelen aan wat de intenties van de provincie is met deze wijze van schrappen. „Rijk en provincies hebben aangegeven hiervoor landelijk een praktische oplossing te bedenken. Door vooruitlopend hierop de vrijstelling uit de verordening te schrappen, wekt de provincie – naar wij hopen onbedoeld – de indruk dat zij niet langer gelooft in zo’n oplossing.” In de brief vraagt Haarman of de provincie inderdaad dit geloof heeft verloren.

Geschrapte tekst

Hieronder de tekst die is geschrapt in de partiële herziening tijdens de inzage van de Omgevingsverordening:

Het verbod, bedoeld in artikel 2.7, tweede lid van de Wet is niet van toepassing op:

• Het weiden van vee.
• Het op of in de bodem brengen van meststoffen.

De vrijstelling van de vergunningplicht voor beweiden en bemesten is een voortzetting van de bestaande landelijke vrijstelling, zoals die was neergelegd in artikel 3a van het Besluit Vergunningen Natuurbeschermingswet 1998. De vrijstelling ziet op het weiden van alle soorten vee en het op of in de bodem brengen van meststoffen: dierlijke meststoffen, overige organische meststoffen en kunstmest.

Verwacht wordt dat de kwaliteit van habitats door beweiding of bemesting niet zal verslechteren. In het kader van de Meststoffenwet zijn de normen voor bemesten de afgelopen jaren al aanzienlijk aangescherpt. Zo kan er minder mest per hectare worden uitgereden en zijn de stikstofgebruiksnormen verlaagd. In het programma aanpak stikstof 2015–2021 is bovendien rekening gehouden met de stikstofdepositie als gevolg van bestaande beweiding en bemesting, en vastgesteld dat deze depositie in het licht van de voorziene maatregelen in het programma niet leidt tot verslechtering van de kwaliteit van de stikstofgevoelige habitats en leefgebieden van soorten in de Natura 2000-gebieden die in het programma zijn opgenomen.

Klik hier om de brief van Ben Haarman te lezen.

Klik hier om de partiële herziening van Omgevingsverordening te lezen.