Fotoserie: Alle drinknippels en drinktorens op plateaus in nieuwe opfokstallen

De drinknippels en -torens hangen allemaal boven de roosters zodat de kippen getraind zijn om op de roosters te springen en dan te drinken, zoals ook in de vleeskuikenouderdierenstal het geval is. Daarnaast koos Ad Beijer voor zowel drinknippels als drinktorens zodat de kippen uit beide systemen leren drinken. De pluimveehouder bouwde in het Gelderse Beneden-Leeuwen drie nieuwe stallen voor in totaal 56.750 opfok vleeskuikenouderdieren.

Beijer richtte zijn nieuwe stallen van 20 bij 100 meter groot (buitenwerks) wat anders in dan collega opfokkers, vooral door zijn eigen ervaringen als vleeskuikenouderdierenhouder. Alle drinkgelegenheid is op plateaus, zodat de kippen getraind zijn om op de roosters te springen en dan te drinken, zoals ook in de vermeerderingsstal het geval is. Daarnaast koos hij voor zowel drinknippels als drinktorens, zodat de kippen uit beide leren drinken. „Afhankelijk van het drinkwatersysteem in de vermeerderingsstal kan ik de laatste weken de drinktorens of drinknippels omhoog lieren, zodat de kippen gewend zijn te drinken uit het systeem dat ook in de vermeerderingsstal zit.”

Ad en zijn vrouw Hilde Beijer kochten dit bedrijf in Beneden-Leeuwen (GD) in 2014. Het plan was aanvankelijk om er vleeskuikenouderdieren op te fokken voor hun thuislocatie, drie kilometer verderop in Wamel (GD). Daar hielden ze destijds 42.000 vleeskuikenouderdieren. Uiteindelijk gingen deze plannen niet door. Ze bouwden dit jaar hun drie vleeskuikenouderdierenstallen in Wamel om en schakelden volledig over naar opfok van vleeskuikenouderdieren. Op hun beide locaties kunnen ze nu in totaal 113.500 vleeskuikenouderdieren opfokken. Beeld: Agrifirm

Ad (55) gaat de dieren op hun beide locaties verzorgen en zijn vrouw Hilde (56) springt indien nodig bij. In november komt hun zoon Luc (22), die bij de mariniers zit, hem dagelijks helpen. Tot die tijd springt zijn vrouw Hilde bij en huurt hij ZZP-ers in bij drukke periodes zoals het enten. Beeld: Agrifirm

Om uniforme koppels af te kunnen leveren, koos Beijer voor ruim voldoende voerbaklengte. In de drie nieuwe stallen hangen ieder maar liefst zestien sleepkettingen. Hij koos voor een sleepketting met maar liefst 15 centimeter voerbaklengte per dier, bij een bezetting van 10 dieren per meter. „De kippen verdringen elkaar daardoor niet tijdens het vreten.” Hij verkoos de sleepketting boven de voerpannen. „Voerpannen zijn makkelijker in de opfok, maar de meeste vermeerderaars werken met sleepketting. Sleepketting in de opfok maakt de overgang naar vermeerderingsstal daardoor makkelijker.”

Beijer koos voor ledlampen – er hangen in iedere stal vier rijen ledlampen – en bewust niet voor daglicht. „De lichtverdeling is zo enorm belangrijk voor deze dieren. Bij bepaalde koppels wil je terug naar 4 á 5 lux en dat goed verdeeld over de stal hebben. Daglicht is niet te sturen. Bij te veel daglicht komen dieren eerder in productie. En als ze te vroeg in productie komen, kan dit leiden tot veel eieren onder de 50 gram, die te klein zijn of hogere uitval. Ik wil een goed koppel afleveren, dat kan niet met daglicht.” De ledlampen in zijn nieuwe stallen produceren ook UV en infrarood-licht, die het daglicht nabootsen. ’s Ochtends starten de kuikens op met blauwer licht, wat geleidelijk overschakelt naar rood licht.

De luchtinlaatventielen beschikken over verduistering zodat er ook op die manier geen daglicht de stallen binnenkomt. „Zomers hoeft het maar 8 uur licht te zijn in de stal.” De opfokker zet geen luzernebalen of pikstenen in zijn stallen. Dat deed hij als vleeskuikenouderiderenhouder ook niet. „Ik draaide beter met onbehandelde vleeskuikenouderdieren dan met behandelde. Pikstenen en luzerne zijn niet nodig als de dieren over voldoende voerbaklengte en drinkplaatsen beschikken en de verlichting goed is afgestemd op de wensen van de dieren.”

Nieuw op de Nederlandse markt en bij Beijer in de stal zijn houtsnipperkachels die warme lucht de stal inblazen bij de kleine kuikens. Hij kiest hiervoor vanwege de lagere stookkosten. Hij ontvangt houtsnippers van een houtbewerker uit de regio. Bovendien verwacht Beijer dat stoken op gas zijn langste tijd heeft gehad in Nederland.

De houtkachels blazen via buizen warme lucht in het midden van de stal voor en kort na ontvangst van de jonge kuikens.

De opslagbunker voor houtsnippers staat naast de stallen.

De luchtinaatventielen worden met een trekstang open getrokken in plaats van dicht getrokken. „Inlaatventielen die dicht worden getrokken, kunnen in de winter vastvriezen. Bovendien verwacht ik minder problemen met inlaatventielen die open worden getrokken. Bij inlaat ventielen die dicht worden getrokken, kan het gaan tochten als deze niet goed dicht gaan.” De installateur test tijdens het maken van de foto’s op donderdag 12 september de winterstand, waarbij één van de vier ventielen open is en de rest dicht.

In de stallen hangen automatische graanstrooiers. Vroeger, toen hij vleeskuikenouderdieren hield, strooide hij net als veel collega’s tarwe bij. Zijn opfokorganisatie Pluvita ontwikkelde een aparte korrel waarmee Beijer bij strooit. „Die korrel is vrij van ziektekiemen, terwijl in tarwe ziektekiemen kunnen zitten. Een opfokhen is 12,50 euro waard. Straks zitten hier voor ruim 700.000 euro aan dieren. Daarom snap ik wel dat Pluvita die korrels heeft ontwikkeld.”

Om de 25 meter hangt een drukregelaar. „We denken dat de drinkwaterverdeling daarmee beter is. De dieren ontvangen snel voer en gaan daarna met zijn allen drinken. Door een snelle voer- en waterverdeling verdringen de dieren elkaar niet. Dan is er minder kans op stress en pikkerij. Bij de inrichting van mijn stallen heb ik alles zo ingericht dat de dieren aan niets ontbreekt zodat er geen onrust in het koppel optreedt.”

Beijer werkt ook met chemische luchtwassers. „Vroeger zaten er een kleine 1200 vleesvarkens op deze locatie. Daardoor beschikte de locatie over weinig ammoniakrechten. Dankzij luchtwassers konden we voor dit aantal dieren bouwen.”

Alle ventilatielucht uit de stallen wordt in de ruimte van de luchtwassers geblazen.

In de achterwand van iedere stal zitten negen drukventilatoren waarvan één met een meetwaaier. Alle ventilatoren zijn uitgerust met een frequentieregelaar om de elektriciteitskosten te beperken. Hij installeerde 205.000 kuub ventilatiecapaciteit per stal. Dat is ruim 10 kuub per uur en ruim 5 kuub per kilogram opfok vleeskuikenouderdieren. De ventilatiecapaciteit is daarmee ruim voldoende. „De kosten van een extra ventilator vallen mee, terwijl ventilatie erg belangrijk is.” Nevelkoeling installeerde hij niet. „Mocht er nevel- of padcooling nodig zijn, installeer ik dat. Maar ik verwacht het niet nodig te hebben omdat de dieren beter tegen de hitte kunnen dan vleeskuikens of vleeskuikenouderdieren. Opfok vleeskuikenouderdieren wegen hooguit 2 kilo. Dat is relatief weinig.”

Beijer werkt met een verticaal filterpakket. „Een horizontaal filterpakket gaat direct dicht zitten van de stof en veren. Dat heb ik gehoord van vleeskuikenhouders die met een luchtwasser werken.” Hij is de eerste opfokker van vleeskuikenouderdieren in Nederland met luchtwassers.

In een aparte kunststof container achter de stallen zit de besturingsapparatuur voor de luchtwassers. Beijer hoopt dat de luchtwassers zonder al te veel storingen functioneren.

Alle voer- en drinklijnen, plateaus en dergelijke zijn elektrisch oplierbaar. „Dat moet wel bij deze aantallen. Dat gaat veel sneller dan met een handlier.”

De hanen krijgen straks ander voer uit een aparte silo. „De dieren krijgen eerst een korrel en daarna kruimelvoer. Een vlakbodem of Mafasilo waarin het voer minder ontmengd is dus niet nodig in de opfok.”

In het voerlokaal hangen medicijnmixers die Beijer onder meer tijdens het enten kan gebruiken.

Bezoekers moeten straks eerst douchen in de hygiënesluis voordat ze de stallen betreden.

Beijer koos voor een pluimveecomputer van Stienen. „Onze stalinrichter is dealer van Stienen. We werken nu in al onze stallen met dezelfde stalcomputers. Dat werkt het fijnste.”

De voormalige MTS-er en monteur van landbouwmachines hielp zoveel mogelijk zelf mee bij de inrichting van de stallen. „Verzorgen van de opfok vleeskuikenouderdieren op mijn thuislocatie is het belangrijkste. De tijd die ik over had, hielp ik mee bij de inrichting.”

Voor afscheiding van de hanenafdelingen gaat Beijer werken met bouwhekken afhankelijk van de hoeveelheid hanen per koppel.

Benieuwd naar het ondernemersverhaal van Ad Beijer, lees dan de uitgebreide reportage in vakblad Pluimveeweb van vrijdag 18 oktober. Ontvangt u het vakblad Pluimveeweb nog niet? Vraag dan hier een gratis proefnummer aan. Wilt u een abonnement op vakblad Pluimveeweb? Klik dan hier.

Tekst: Tom Schotman

Groeide op een vleeskuikenbedrijf in het Achterhoekse Vragender op. Schrijft sinds augustus 2013 voor Pluimveeweb.nl, vakblad Pluimveeweb, Pigbusiness.nl, vakblad Pig Business en de regionale agrarische vakbladen van Agrio.

Beeld: Ellen Meinen, Agrifirm

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Sloot dit artikel goed aan bij jouw behoefte? Wellicht is/zijn de volgende site(s) dan ook interressant voor jou:

Alles over de Pluimveehouderij, economie, beleid, huisvesting, mechanisatie, lucht, water licht, voeding, gezondheid, fijnstof, legpluimvee, vleeskuikens, ouderdieren, broederij en fokkerij op Pluimveeweb.nl

Subcategorieën

Fotoserie: Alle drinknippels en drinktorens op plateaus in nieuwe opfokstallen

Tekst: Tom Schotman

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Praat mee

Nieuwsbrief

Fotoserie: Alle drinknippels en drinktorens op plateaus in nieuwe opfokstallen

Tekst: Tom Schotman

Deel dit artikel

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Praat mee

Nieuwsbrief