‘Ik probeer naast de boer te staan en niet er tegenover’
Volgens Seine is het spreken van de boerentaal essentieel. Letterlijk en figuurlijk. ‘Ik maak vaak een afspraak in het Nederlands maar als ik eenmaal binnen ben, gaan we vrij snel over op dialect. Maar wat ook belangrijk is het aanvoelen wat er speelt bij een boerenbedrijf, dat gaat vaak om kwesties die niet per se gezegd worden maar ik weet vrij snel wat er aan de hand is. Ik ben zelf boer geweest en heb het bedrijf overgedragen aan mijn zoon. Ik kom bijvoorbeeld ook nooit op een mooie dag langs bij boeren, dan hebben ze het veel te druk.’
Vanuit Stimuland komt Seine als onafhankelijk partij binnen. ‘Een eerste gesprek gaat vooral om kennismaken met elkaar. Wat wil iemand met zijn kavel en ook kennis van de grondsoort en waterhuishouding is van belang. Soms is het zo dat een boer een kilometer verderop goede kavels heeft met goede grond maar als je dat kan ruilen voor de misschien iets andere grondsoort naast je huis dan heeft dat ook weer voordelen, zoals minder gebruik van diesel en minder verloren tijd door naar de kavel te rijden.’
Versnippering blijft altijd ontstaan en ook voor gemeentes heeft vrijwillige kavelruil een aantal voordelen zoals verkeersveiligheid omdat er minder landbouwverkeer op de weg is, minder onderhoud aan de wegen en de uitstoot van diesel wordt beperkt, wat gunstig is voor het milieu. Wat overheden vooral in oog moeten houden volgens Seine is dat de grond van de boer is. En als je die grond nodig hebt, heb je de boer nodig en dan kom je verder met een goed gesprek, door en samen na te denken over mogelijkheden, dan door te komen met een ambtelijke benadering.
We assisteren ook wel eens bij verwerving van gronden en dat verwerken we dan nogal eens middels kavelruilingen, wat vaak een soepele oplossing is.
Ik heb wel eens gehoord dat een overheid iemand inhuurt voor grond verwerving en dat er tijdens een eerste gesprek binnen tien minuten de term onteigenen valt. Dan sta je gelijk lijnrecht tegenover elkaar “en heb je de laatste koffie wel gehad”. Natuurlijk komt het weleens zo ver maar dat is niet mijn taak, als het zover komt dan is de afhandeling aan de desbetreffende overheidsinstantie.’
Een succesvol project hoeft volgens Seine helemaal niet te maken te hebben met de grootte van de kavels. ‘Pas geleden nog kregen mensen een stukje extra tuin en zij waren daar ontzettend blij mee. Soms lijkt iets onmogelijk. Een boer waar ik ooit kwam, had drie goede kavels relatief dichtbij en hij dacht dat er geen ruil mogelijk was, die ook voor hem voordelig zou uitpakken. Ik rijd dan wat rond, bekijk de grond in de omgeving, ga het gesprek aan met andere bewoners en uiteindelijk heeft die boer toch nog grond gekregen tegen zijn eigen kavel aan de overzijde van de weg waar hij een nieuwe stal kon bouwen, dus op een nu veel grotere huiskavel. Naast de afstand bood dit ook mooie mogelijkheden voor beweiden, dat pakt dan toch nog mooi uit.’