Schapenhouder verliest 45 schapen aan wolf
De 300 Texelaars van Verhulst lopen in verschillende kuddes op de Maasdijk bij Bokhoven en Hedikhuizen. Vrijdag werden er van een kudde 8 gepakt de volgende dag nog eens 24. Die heeft hij direct bij huis gehaald. Dinsdagochtend was het in een andere koppel opnieuw raak, met 13 doodgebeten dieren. „Het was 100 procent zeker een wolf”, zegt de schapenhouder. „Ik heb al 40 jaar schapen, en een hond pakt ze overal: bij de kop, bij de oren, in de staart, dan ligt er overal wol in het land. Deze zijn allemaal bij de strot gepakt, een wolf scheurt het strottenhoofd aan flarden.”
De taxateurs van het Faunafonds zijn alle drie de keren direct langs gekomen. De uitslagen van het DNA-onderzoek worden waarschijnlijk half juni bekend, maar nekbeten zijn wel kenmerkend voor een wolf, aldus een woordvoerder van Bij12. Als het inderdaad een wolf blijkt te zijn, dan is de slachting onder 45 schapen van een bedrijf het zwaarste geval tot nu toe in Nederland.
'Bloeddorstige moordenaar'
Telkens is er een schaap opgevreten, de rest afgeslacht. Volgens wolvendeskundigen doet een wolf dat om in alle rust te kunnen eten. Verhulst ziet dat anders: „Dit is gewoon een bloeddorstige moordenaar, misschien doorgeschoten jachtinstinct, ik weet het niet. Ze lopen op de dijk, hij heeft er echt einden achteraan moeten jagen om ze te pakken.” Eind april werden er bij een andere schapenhouder in Culemborg 15 schapen gepakt, mogelijk door hetzelfde dier.
De provincie Brabant heeft dinsdag besloten om (in navolging van Gelderland) per direct wolfwerende flexinetten en stroomklokken ter beschikking te stellen aan veehouders, maar volgens Verhulst is dat niet werkbaar. „De dijk is kilometers lang! Hoe moet ik die in m'n eentje 's avonds binnen een afrastering krijgen, op meerdere verschillende plekken? En 's morgens overal weer loslaten? En 's winters lopen ze soms wel op 20 verschillende percelen, sommigen zijn tientallen hectares groot. Bovendien, als ze de hele nacht opgesloten zitten, kunnen ze niet grazen. Dan lijden ze honger en krijg ik ze niet op tijd op gewicht.”
'Te weinig en te laat'
Voorzitter Saskia Duives-Cuhazak van de LTO-vakgroep Schapenhouderij betitelt de oplossing van de provincie als 'te weinig en te laat'. „We hebben Gedeputeerde Staten vorig jaar al gevraagd om net als in Gelderland een Wolvencommissie in te stellen, maar de reactie was dat men eerst wilde afwachten of de wolf zich vestigt. Nou, als je te maken hebt met een roedel die in een bepaald gebied zit, kun je daar redelijk maatregelen voor treffen. Maar hier (in het rivierengebied, red.) lijkt sprake van een corridor waar wolven doorheen trekken. We hebben de WUR gevraagd of ze dat in kaart kunnen brengen, maar dergelijk onderzoek kost geld en dat hebben we niet.”
Volgens de Vlijmense Duives-Cuhazak staat het wel vast dat het om een wolf gaat. “Hij is gezien door een collega; het is echt een enorm groot beest."
De provincie gooit nu de netten over de schutting, zegt Duives-Cuhazak, en dat moet dan voldoende zijn. „Maar dan verwachten ze dus dat je een kraal maakt waar ze 's nachts opgesloten in zitten, dat wordt een grote kale plek. Daar zitten de veehouders waar wij schapen naweiden ook niet op te wachten.”
Radeloos
Verhulst zit ondertussen met z'n handen in het haar. “Ik ben radeloos, ik zie hier geen oplossing voor. Van mij mogen ze 'm kapotschieten, die wolf. Alleen een kleine groep wolvenliefhebbers is er blij mee. In de praktijk is er gewoon geen ruimte voor wolven in Nederland.”
De twee koppels die hij bij huis had gehaald, gaan na overleg met de dierenarts vanmiddag weer terug naar de polder. „De dieren moeten kunnen grazen en tot rust komen.” Hoe groot de schadepost precies is, daar heeft hij nog geen zicht op. „En bovendien krijg ik de vervolgschade niet vergoed he, al m'n arbeid, de dode schapen die de Rendac moet ophalen, de lammeren waar ik nu alle moeite voor moet doen om ze in leven te houden.”
