‘Fleckvieh en Broncorrector gouden combinatie’

Waar de andere vier winnaars - op woensdag 30 juni ontvingen vijf veehouders een Uitstekende Uiergezondheid Award op het Zomersymposium van het Uiergezondheidscentrum Nederland (UGCN) - zich met behulp van een intensieve droogzettherapie vergewissen van een goede uiergezondheid, bewandelt Bertie Houwers een geheel andere weg.

Hij gebruikt geen preventieve antibiotica om de uiergezondheid te bevorderen, maar zet in op een zo hoog mogelijke natuurlijke weerstand. Enerzijds door de keuze voor het Fleckvieh-ras, anderzijds door het plaatsen van een Broncorrector, een apparaat dat de schadelijke invloed van aardstralen corrigeert.

Reumaklachten

„Het was een zoektocht naar wat anders”, verklaart Bertie Houwers zijn kennismaking met de door de gangbare wetenschap niet erkende aardstralentheorie. „We hadden weerstandsproblemen bij het vee en ook bij ons gezin, klachten die niet te verklaren waren vanuit de normale geneeskunde. Wat het vee betreft, zochten we de oplossing aanvankelijk in kruisen”, aldus de veehouder die sinds 2003 een verdringingskruising met Fleckvieh toepast. Niet veel later werd ook de Broncorrector geplaatst.

„Je hoort wel eens iets over aardstralen, maar denkt dan dat het op je eigen bedrijf toch niet van invloed zal zijn”, stelt Houwers, om te vervolgen: „mijn vrouw had reumaklachten, maar een uitgebreid onderzoek in het ziekenhuis leverde niks op. Onze dochter liep bij een therapeute in Almelo, die na verloop van tijd aangaf, dat wat zij opbouwde, thuis weer werd afgebroken.”

Het zette Houwers aan het denken. „Ik ben hier in 1969 komen wonen en was toen negen jaar oud. Van de vorige bewoners hoorden we toen al dat je in bepaalde kamers slecht kon slapen en dat het vee onrustig was.”

Spanningsverschil

De zoektocht bracht de veehouder in contact met Henk Pauw, eveneens melkveehouder en daarnaast ervaren wichelroedeloper. Iets wat Houwers niet vreemd was, aangezien hij zich, ondanks zijn nuchtere inslag, als kind al spelenderwijs bezig hield met wichelroedelopen. Het contact bracht Houwers ertoe dat hij opnieuw ging zoeken naar zogenaamde wateraders (onderaardse waterstromen) en energiebanen.

„Het zit hem in het magnetische veld, dat over de aarde is aangelegd. Kosmische stralen moeten diep in de aarde kunnen doordringen. Stuiten ze op weerstand als bijvoorbeeld wateraders, aardgas of steenkolen, dan worden ze teruggekaatst, waardoor er een spanningsverschil ontstaat in het aardmagnetisch veld. Op die plekken wordt alles wat er leeft belast door deze aardstralen”, verklaart Houwers de problemen.

De Broncorrector corrigeert het spanningsverschil zodat er een gelijkmatiger spanningsveld ontstaat. „Na plaatsing op ons bedrijf, merkte ik ’s avonds bij het melken direct al een verschil. Er kwam rust in de koppel. Gaandeweg gingen de koeien ook meer glimmen en daalde het celgetal. Ook de klachten in het gezin werden minder.”

Omdat Houwers wichelroedegevoelig is, vroeg Albert Bron - zoon van Johannes Bron, zestig jaar geleden de bedenker en ontwikkelaar van de Broncorrector en thans hoofd van het familiebedrijf Bron’s Bodem Exploratie - de veehouder in zijn omgeving correctors te plaatsen. „Dat deed ik dan bij mensen waarvan ik wist dat ze klachten hadden.”

Melkrobots

Inmiddels is de verkoop van Broncorrectors voor Houwers uitgegroeid tot een volwaardige tweede tak. „Ik ben er vijf dagen per week druk mee”, aldus de Achterhoeker, die de zuidelijke helft van Nederland bestrijkt, evenals een stukje van Duitsland en België. Doorgaans gaat het om bedrijven met problemen, waar de gebruikelijke wegen niet tot een oplossing hebben geleid.

Bijvoorbeeld bij melkveebedrijven waar een melkrobot is geplaatst en waar de koeien slecht willen komen en ook vaak zakken in de productie. „Als aan alle voorwaarden wordt voldaan en het loopt desondanks niet, staat de robot verkeerd. Bij vier van de tien robots wil het niet goed lopen. 90 procent daarvan krijgen wij toch aan het draaien.”

Hoewel de gangbare wetenschap de praktijken van Houwers en zijn collega’s niet erkent, weten melkmachinefabrikanten en voerleveranciers de wichelroedelopers wel te vinden. „Ik krijg geregeld mensen die zijn doorverwezen aan de telefoon, soms zelfs mondeling vanuit de gezondheidszorg. Ook wordt de weerstand tegen het wichelroedelopen vanuit de farmaceutische hoek minder”, heeft Houwers ervaren.

Geen droogzetters

Omdat de Broncorrector de voortdurende belasting van aardstralen op mens, dier en plant wegneemt, kan het organisme zelf zijn weerstand weer opbouwen. „Ik ent niet tegen blauwtong”, stelt Houwers. „Als de natuurlijke weerstand hoog genoeg is, kan er best een virus door de veestapel gaan, maar het zal geen grip krijgen. Besmettelijkheid is in mijn optiek dan ook een relatief begrip.

Zaken als Airwash en dippen bijvoorbeeld zijn hulpmiddelen die niet nodig zijn als de natuurlijke weerstand hoog genoeg is.” Ook droogzetters past Houwers niet toe. „Als een koe een keer nog te veel geeft, gaat er een Orbeseal in. En ook brengen we de productie wel omlaag door één keer daags te melken”, aldus Houwers die een korte droogstand van drie tot maximaal zes weken hanteert.

Het gemiddelde tankcelgetal bedroeg het afgelopen jaar slechts 66, terwijl er in die periode maar twee koeien waren met uierontsteking. Deze twee dieren zijn na een behandeling met antibiotica in de nek en in de uier beide weer gezond geworden, maar verder is het gebruik van medicijnen en andere hulpmiddelen (hormonen) zeer minimaal. „De consument vraagt om antibioticavrije producten en ik vind dat wij als veehouders die moeten leveren.”

Afkalven gaat vanzelf

Houwers geeft aan dat de keuze voor Fleckvieh ook bijdraagt aan de goede weerstand. „Maar Holstein-veestapels zijn niet per definitie slecht. De combinatie van Fleckvieh en de Broncorrector is echter een gouden combinatie.” Houwers wijst op de extra omzet en aanwas en geeft aan dat afgevoerde koeien gemiddeld 1.000 euro opbrengen.

„Daarnaast gaat bij 90 procent van de koeien het afkalven vanzelf. Dat moet ook wel, want ik ben er bijna nooit meer bij. Een koe die moet kalven, gaat ’s ochtends het strohok in en moet zich dan maar redden. Dat het zo vaak goed gaat, heeft ook weer met het gebalanceerde magnetische veld te maken. De ontsluiting komt er beter door op gang.”

Het is duidelijk dat de veehouder zijn goede bedrijfsresultaten grotendeels toeschrijft aan de aardstralentheorie. Zo ook de opvallend hoge maïs. „De grondbewerking moet optimaal zijn, evenals de bodemstructuur. Bij het laatste speelt de Broncorrector een grote rol, wat ook geld voor de conservering van kuilvoer. Slechte bacteriën krijgen geen kans meer.”

Niet serieus genomen

„Als ik de auto uitstap, weet ik meestal al genoeg”, illustreert Houwers zijn opgebouwde stralingsgevoeligheid ten aanzien van met name probleembedrijven. „Maar van nature kan iedereen het voelen. Bij een hoge druk van het magnetisch veld, ontstaat vaak hoofdpijn of pijn in de nek en schouders.” Dat het wichelroedelopen desondanks vaak niet serieus wordt genomen, verontrust Houwers niet.

„Je hoeft er niet in te geloven, maar kunt het aan de koeien wel zien. Als koeien de melk niet willen laten schieten en boeren veel oxytocine moeten spuiten, is het aardmagnetisch veld vaak de oorzaak. Dieren zijn veel gevoeliger. Denk maar aan de tsunami, waarbij bijna geen dieren zijn omgekomen. Die waren al gevlucht, terwijl de mensen nog stonden te fotograferen. Je kunt heel veel uit de natuur halen, zolang je er maar voor open staat.”

BEDRIJFSGEGEVENS:

Bertie en Joke Houwers hebben in Winterswijk (Gld.) een melkveebedrijf met 55 Fleckvieh-koeien. Beiden hebben een baan ernaast, Bertie als verkoper van Broncorrectoren en Joke, enigszins in het verlengde daarvan, werkt als natuurgeneeskundige en past de Bachbloesemtherapie toe. ’s Ochtends melkt Houwers zelf in zijn 2 x 6 stands visgraat melkstal, voor de middagmelking heeft hij een vaste melker.

Rollend jaargemiddelde:8.554 kgmelk met 4,57% vet en 3,67% eiwit.

Quotum:500.000 kgmelk.

Gemiddelde tussenkalftijd: 364 dagen.

Stiergebruik:Manitoba, Ilion, Mangfall, Round Up, Rurex enHuascaran.

Rantsoen: graskuil en snijmaïs, aangevuld met gemiddeld5 kgkrachtvoer per koe per dag, Houwers past geen weidegang toe omdat hij dat te intensief vindt.

Grondareaal:27 hectarepachtgrond, waarvan8 hamaïs en19 hagras.