Column: Van 'stadse deerne' naar honderd procent boerin

Mijn naam is Heleen Lansink-Marissen en samen met mijn man, Rogier, runnen wij een melkveebedrijf in St. Isidorushoeve (gemeente Haaksbergen). Saillant detail: op een betere plek kun je niet boeren, de heilige Isidorus is de beschermheilige van de landbouw. Alhoewel ik me afvraag hoe groot die bescherming is, want ook hier in ons kleine kerkdorp in Overijssel zijn de laatste tijd in rap tempo veel collega’s verdwenen.

Honderd procent boerin

Ik ben geboren in Heerde en in mijn derde levensjaar verhuisd naar Emmen, waar ik ben opgegroeid. Samen met mijn ouders en twee zusjes heb ik tot mijn achttiende in Emmen gewoond. In 1997 ben ik na het behalen van mijn Havodiploma verhuisd naar Zwolle om te gaan studeren aan de CALO (academie voor lichamelijke opvoeding). Na mijn afstuderen heb ik een vaste aanstelling gekregen in het speciaal onderwijs, een groep leerlingen waarbij ik me op mijn best voel. Jong en ambitieus heb ik een tweede onderwijsbevoegdheid erbij gehaald, docent Zorg en Welzijn. Tijdens mijn tweede studie ontmoette ik Rogier. In de zomer van 2006 zijn we getrouwd. Na de komst van onze eerste dochter ben ik gestopt met buiten de deur werken en ben ik voor honderd procent boerin geworden.

Maar hoe ziet je rol eruit als je als ‘stadse deerne’ met een boer trouwt? Dat was een grote zoektocht voor mij. Tijdens de komst van ons jonge gezin heb ik mij de sector eigen gemaakt. Ik ben artikelen gaan lezen, collega’s gaan volgen op sociale media. Ik heb lastige vragen gesteld aan mijn man en alle adviseurs die bij ons over de vloer kwamen. Uiteindelijk, nadat ook de jongste naar school ging had ik een rol voor mezelf gevonden die past bij mijn expertise en kwaliteiten, De Melktapperij.

Impact

In 2017 hebben wij De Melktapperij geopend met een groot feestelijk event bij ons op de boerderij. De Melktapperij heeft drie pijlers; een melktap bij ons op de boerderij, rondleidingen en lezingen bij en als laatste ik, die als boerin verbindt, verhalen deelt, advies geeft en impact maakt in Nederland en internationaal. Ik kom op plekken waar veel mensen bij elkaar komen die niet zo vaak in aanraking komen met een echte boer, maar waar er wel gepraat wordt over de boer. Heel vaak is mijn introductie al voldoende om impact te maken; een ‘echte boerin’ in de zaal.

Aankomende tijd neem ik jullie graag mee in mijn werkzaamheden die ik verricht in verbinding met ons melkveebedrijf en in samenhang met ons gezin met vier kinderen. Wat doe ik precies? En waar kan ik impact maken? En hoe verhoudt zich dat met al die veranderingen die in sneltreinvaart op ons boeren en de samenleving afkomen? En hoe ik naar de toekomst kijk van de landbouw in het algemeen en onze eigen rol daarin.

Zonneakkers

Zo heb ik afgelopen week een podcast opgenomen over de komst van zonneakkers en mijn opinie daarover. Ik mocht voor het eerst weer een serieuze reis maken naar de andere kant van het land. Het gaf mij een heerlijk gevoel van vrijheid om weer eens de deur uit te mogen na een lange periode van thuiswerken met en zonder kinderen. Ik mocht praten over de impact van de komst van de zonneakkers op de sociale samenhang in onze buurt. Het zijn echt forse aanvallen op de veerkracht van ons noaberschap. Processen die niet altijd zichtbaar zijn voor de buitenwereld, maar heel belangrijk zijn om dat wel te delen en zichtbaar te maken. Wij maken ons hier in de buurt op voor twee projectaanvragen met een totale grootte van 16 hectare.

Ook mocht ik een vraag stellen op camera bij ons thuis aan Eurocommissaris Frans Timmermans. Het thema van de vraag was biodiversiteit, een ruim begrip. Maar wat is nu echt een relevante vraag om te stellen? Deze vraag heb ik niet alleen mezelf gesteld maar ook aan een aantal collega’s. Met de input die ik heb ontvangen van collega’s is er een mooie vraag uitgekomen. Benieuwd naar wat het is geworden? Kijk dan 11 mei naar het webinar van LTO Nederland.

En er staat voor aankomende maand genoeg op de agenda, dus input genoeg voor de volgende column! Wil je mijn opinie weten over een bepaald onderwerp? Laat het me weten en misschien komt het voorbij.

Heleen Lansink-Marissen

Heleen Lansink-Marissen schrijft maandelijks een column voor de website van Vee & Gewas. Ze heeft samen met haar man Rogier een melkveebedrijf in St. Isidorushoeve, een dorp in de gemeente Haaksbergen (Overijssel). Lansink-Marissen ziet zichzelf als een onafhankelijke verbindende boerin, die graag de dialoog aangaat over uiteenlopende onderwerpen. Dat doet ze onder meer via een vlog, blog en ook lezingen en rondleidingen op haar bedrijf maar meer nog daarbuiten. Ze is ook te volgen op Twitter: @HeleenLansink.