Fotoserie: Met boerderijwinkel negatieve publiciteit doorbreken

Opboksen tegen de negativiteit die wordt verspreid over de landbouwsector. Dat is één van de redenen waarom varkenshouders Gert en Gersina Tessemaker uit Barchem (GD) vorig jaar zijn gestart met hun boerderijwinkel Bosheurne. Ondanks de start in coronatijd klagen beiden niet. Integendeel, in het eerste jaar is de omzetprognose ruimschoots gehaald. Gersina: „We krijgen wekelijks nieuwe klanten.”

Één van de drijfveren om de winkel te starten, is het imago van de sector. Gersina: „We willen de kloof tussen de boer en de burger verkleinen. Er gaat zoveel negativiteit rond over de landbouwsector. En we krijgen als varkenshouders ook nog eens een minimumprijs. Als ik dan zie welke prijzen er in de winkel voor een stuk vlees gevraagd worden, dan ben je daar wel een keer klaar mee”, legt de varkenshoudster uit, die zich nu vooral met de winkel bezighoudt.

In de winkel liggen voornamelijk Achterhoekse producten. Zo is er naast eigen varkens-, en lamsvlees, ook rund-,en kippenvlees, eieren, kaas, zuivel, jam, ijs, chocolade, noten, chips, bakmeel en cadeaupakketten te krijgen.

Negentig procent van de klanten komt uit de eigen regio (Ruurlo, Lochem, Borculo). De verkoop gaat tot nu toe boven verwachting. Gersina merkt op: „Je leest wel dat boerderijwinkels goed draaien. Maar wij hebben geen vergelijk, omdat wij net begonnen zijn. Ik denk ook dat ik nog niet iedereen heb bereikt, want ik we krijgen nog wekelijks nieuwe klanten naast de mensen die vaker terugkomen. Zelf had ik van tevoren niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden.”

In het eerste jaar is de omzetprognose ruimschoots gehaald. „Als ik parttime als administratief medewerker ga werken, verdien ik minder dan wat ik nu verdien met de winkel”, aldus Gersina. „Daarbij kunnen wij voor de winkel onze eigen marge bepalen, iets dat wij in de agrarische sector lang niet altijd gewend zijn."

Naast de winkel hebben ze thuis ook nog 450 zeugen (Deense genetica, kruising york x landras) op hun thuislocatie. Gert draagt daar hoofdzakelijk de zorg voor.

De familie gaat niet voor kwantiteit, maar kiest voor kwaliteit. De Deense genetica met uniforme tomen helpt daarbij. Gert: „We laten een aantal varkens slachten bij de ambachtelijke slagerij Kastelein uit Diepenheim. Dat is best wel uniek want een zelf slachtende slager zie je niet veel meer."

Sinds de start van de boerderijwinkel ligt ook vlees van hun eigen varkens in de schappen. Dat is vers. Gert: „Je proeft het in het vlees en daar komen de mensen ook voor terug in de winkel.” De varkenshouder illustreert: „Op woensdag worden onze varkens geslacht bij de slager. Op vrijdagavond pakken we het in en leggen we het vlees in de diepvries. Verser kan gewoon niet. De waardering voor hun vlees vinden ze ook fijn Het geeft ons een goed gevoel als je van klanten hoort dat ze het vlees lekker vinden. Je varkens worden gewaardeerd en dat is fijn als varkenshouder."

90 procent van de gespeende biggen gaat naar een vaste vleesvarkenshouder. Tien procent laten ze opfokken in een voergeldstal. De varkens worden afgezet op de reguliere markt. Een Beter Leven-keurmerk zien ze niet zo zitten. Gert: „We zijn zeker voor meer dierenwelzijn, dat is absoluut geen discussie. Ik merk alleen dat zo’n keurmerk hogere vleeskwaliteit in de weg staat. Sinds het Beter Leven keurmerk is ingevoerd voor varkensvlees worden die dieren niet meer gecastreerd. Maar het betekent wel dat steeds meer mensen ontevreden zijn over smaak en kwaliteit van het vlees. Dat merken wij op aan de hand van mensen die bij ons in de winkel komen met klachten van vlees uit de supermarkten. Het Beter Leven-keurmerk staat voor een beter dierwelzijn, maar niet garant voor een betere vleeskwaliteit. Het is niet voor niets dat slagers, catering en de horeca alleen maar vrouwelijke dieren gebruiken. Dit om het risico op berengeur uit te sluiten."

De varkenshouder speent zo’n dertig biggen per zeug per jaar. „Dat aantal moet omhoog”, zegt Gert gelijk. „Maar door slijtage in de voerstations kwamen wij niet veel verder. De stations hebben wij dit jaar vervangen. Dit jaar willen wij richting de 32 gespeende biggen per zeug per jaar.”

Om het probleem vast te leggen bij de voerstations in de zeugenstal, werden camera’s geïnstalleerd. „Wikke Kuller van de Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht heeft vijf dagen lang de beelden uit de stal geanalyseerd. Die beelden waren waardevol. Na de analyse hebben we besloten om alle voerstations te vervangen", vertelt Gert.

„De diergezondheidsstatus goed houden vinden wij het allerbelangrijkste. Dat is ook de reden dat wij eigen aanfok doen en een hogere gezondheidsstatus nastreven", aldus Gert.

De familie kiest voor de Piétrain eindbeer. „Deze hebben we al twintig jaar en bevalt goed. De biggen en vleesvarkens uit deze kruising zijn, zeker als gelten en borgen, overal te plaatsen", legt Gert uit.

Gert legt uit dat de Deense zeugen niet de makkelijkste zijn om mee te werken. „Het is een magere zeug met minder spek en meer spier. Spekdikte meten vinden we zelf belangrijk. Daarom meten wij de spekdikte van al onze zeugen bij werpen en spenen om de conditie van onze zeugen te bepalen. Alle gelten worden bij inseminatie ook gewogen. Voldoende gewicht en spekdikte zijn essentieel voor de levensduur en weerstandsniveau."

Gert (49) en Gersina (49) Tessemaker hebben een bedrijf met 450 zeugen (Deense genetica met eigen aanfok), 400 vleesvarkens, schapen en 20 hectare grond. 90 procent van de gespeende biggen gaat naar een vaste vleesvarkenshouder. Tien procent laten ze opfokken in een voergeldstal. Bij een ambachtelijke slager laten ze per jaar vijftig varkens slachten, waarvan het vlees ook weer in hun eigen boerderijwinkel komt te liggen.

Risicospreiding

Risicospreiding vinden Gert en Gersina belangrijk. De boerderijwinkel en de helft van de mestafzet op de twintig hectare eigen grond zijn daar een onderdeel van. „We hebben daar een aantal jaren geleden ook bewust op ingezet. In de zeugenhouderij zit veel spreiding in de gehalten van de dunne en de dikke fractie mest. Door het eigen land kunnen we veel dunne mest zelf afzetten. Daarmee bespaar je afvoerkosten want het scheelt kuubs die normaal naar de mestverwerker gaan.”

Lees het hele ondernemersverhaal van de familie Tessemaker in de regionale agrarische krant Vee en Gewas, die 22 of 23 mei bij u op de deurmat valt. Nog geen abonnee op de regiokrant? Klik dan hier. Een proefnummer? Klik dan hier.

Tekst: Bas Lageschaar

Bas Lageschaar groeide op tussen de weilanden in de Achterhoek. Daardoor had hij altijd al belangstelling voor de agrarische sector. Voor Agrio zit hij in de redactie politiek en beleid. Bas volgt het laatste (regionale) nieuws op de voet en schrijft voor de regionale websites en verschillende printuitgaven.

Beeld: Ellen Meinen

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Sloot dit artikel goed aan bij jouw behoefte? Wellicht is/zijn de volgende site(s) dan ook interressant voor jou:

Lees alles over de varkenshouderij onderwerpen markt, diergezondheid, voeding, mest, huisvesting op Pigbusiness.nl

Subcategorieën

Fotoserie: Met boerderijwinkel negatieve publiciteit doorbreken

Risicospreiding

Tekst: Bas Lageschaar

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Praat mee

Nieuwsbrief

Fotoserie: Met boerderijwinkel negatieve publiciteit doorbreken

Risicospreiding

Tekst: Bas Lageschaar

Deel dit artikel

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Praat mee

Nieuwsbrief