Vaars algemeen kampioene in Markelo
Keurmeester Wouter de Bruin hoefde slechts vijf rubrieken te keuren in drie leeftijdsklassen. Qua aantallen hield het dus niet over in Markelo, maar de kwaliteit mocht er zijn. De finaleviertallen waaruit de kampioenes in de diverse klassen werden gekozen waren van hoog niveau.
Clean sweep voor Pinkert bij de vaarzen
De vaarzenklasse begon wat voorzichtig met een rubriek waarin de jeugdige, stijlvolle Julandy-dochter Stoolos Annnette 111 van de familie Heilersig uit Markelo op kop kwam voor Antje 193 van de familie Veltkamp uit Markelo, een normaal ontwikkelde Topfit-dochter met een mooie middenhand en een mooigevormde uier met een sterke ophangband. De tweede vaarzenrubriek was van hoog niveau met tot ver in de rubriek opvallend goed geuierde vaarzen. De eerste positie kon niet ontgaan aan P.M. Elza 222 van de familie Pinkert uit Markelo. De Jordy-dochter imponeerde met haar enorme hoogtemaat, die echter wel gepaard ging met goede breedte- en dieptematen. Ze was al 15 maanden aan de melk, waardoor ze niet in optimale keuringsconditie was. Haar uier miste daardoor de laatste bloei, maar was fraaigevormd, soepel en sterk en kreeg de uiertitel. Ze liep bovendien op harde, droge benen. Als ze voor de tweede keer gekalfd heeft en in optimale conditie is, zal ze een geduchte concurrente zijn op elke nationale en internationale show. Ze werd gevolgd door P.M. Mary-Ann, een zwartbonte Castel Bad-dochter, eveneens van Pinkert, die terug voert op het bekende Duitse keuringsicoon Richters Talent Maxima. Ze was groot, bezat veel upstanding en een beste, soepele uier. Pinkert nam ook de volgende twee plaatsen in met twee mooitypische vaarzen uit de Elza-familie die voorzien waren van beste uiers. Dat laatste kon zondermeer ook gezegd worden van de best ontwikkelde, sterke Julandy-dochter Stoolos Anette 108 van Heilersig op de vijfde plaats. De vaarzentitel was overtuigend voor Elza 222 met Mary-Ann als reserve en Power-dochter Elza 230 Van Pinkert als derde op tal. Een ‘clean sweep’ dus voor Pinkert.
Uitstekende middenklasse
De middenklasse bestond net als bij de vaarzen uit twee rubrieken. Ook hier was de start met de eerste rubriek wat voorzichtig. De melktypische Stoolos Lies 141 van Heilersig pakte de eerste plaats. De Prestige-dochter straalde melk uit met haar open, diepe ribben en mocht zich later mengen in het geweld van de strijd om de kampioenstitels. De tweede rubriek was namelijk van heel hoog niveau met tot achteraan in de rubriek fraaie melkkoeien met beste uiers. Op kop kwam de prachtig uitgebalanceerde Stoolos Sisca 110 van Heilersig. De Leonidas-dochter is een sterke, goedgebouwde koe met een ruime voorhand waarin de optimaal geplaatste schouder en de sterke, parallel geplaatste voorbenen opvielen. Ook op haar achterbenen was niets aan te merken en ze was voorzien van een mooie, soepele uier met een hele sterke ophangband die de uierprijs kreeg toebedeeld in de middenklasse. Op de tweede plaats kwam de zeer grote, brede en diepe Jacot-dochter Rebekka 168 van Pinkert. De krachtpatser was eveneens uitgerust met een zeer goede, soepele en mooi beaderde uier. Op de derde plaats kwam KFnig’s Frifri, een Glassgo-dochter van Pinkert van iets andere snit. Ze was groot en lang en had een mooi zij-aanzicht met haar diepe ribben. Ze had veel uitstraling en was upstanding met een iets steile schouder. Ze had zeker zoveel ‘snit’ maar niet helemaal de breedtematen van haar voorgangers. De Bruin nam zijn tijd om dit drietal op volgorde te zetten. In eerste instantie vergeleek hij Sisca en Frifri met elkaar waarbij hij uiteindelijk koos voor de complete Sisca. Na het opstellen draaide hij vervolgens Rebekka en Frifri nog om om tot zijn definitieve opstelling te komen. Achter dit drietal kwam nog een tweetal fraaie koeien van melkveebedrijf Flipborg van de familie Laarhuis uit Markelo. Jaantje 491, een tweedekalfs Rednex-dochter uit de proefperiode toonde een fraai melktype met haar open, diepe ribben en brede heupen. Ze was stijlvol met een hoog gedragen kop en toonde een beste uier. Stalgenote Jaantje 498 sloot daar goed bij aan. De normaal ontwikkelde Carnival-dochter toonde eveneens een mooi melktype en een hele goede, soepele uier. In de kampioenskeuring handhaafde De Bruin zijn volgorde van de tweede rubriek, zodat de kampioenstitel naar Heilersig ging met Sisca 110 en de reservetitel naar Pinkert met Rebekka.
Uitlopend kopduo bij de senioren
Het vijftal oudere koeien maakte indruk in Markelo. Toch was er een uitlopend kopduo. De zeer complete Paula 474 van Laarhuis stond er geweldig voor. De Zabing-dochter is een dochter van Curtis-dochter Paula 374 die jarenlang schitterde in Markelo met haar kwaliteit en fraaiheid, maar vanwege haar gewone ontwikkeling nog wel eens over het hoofd werd gezien bij de verdeling van de prijzen. De kwaliteit en fraaiheid van haar moeder had Paula 474 meegekregen. Daarnaast was ze een stuk groter dan haar moeder en toonde ze meer kracht zonder ingeboet te hebben aan fijnheid en melktype. Ze heeft een prachtig type met diepe ribben, een ruime voorhand en fantastische overgangen. Daarnaast stapte ze op goede benen en toonde ze een best bewaarde, soepele uier die met de uierprijs werd onderscheiden. Haar concurrentie kwam van de zeer fraaie P.M. Elza 159 van Pinkert. De Talentino-dochter heeft een fantastisch melktype met veel ras en uitstraling. Haar soepele, sterke uier was echter iets ruim en licht onkant, waardoor ze genoegen moest nemen met de reservetitel achter Paula. De zeer ruim gebouwde Paula 467 van Laarhuis werd derde op tal. De Talentino-dochter imponeerde met haar lengte- en breedtematen en haar beste, mooi beaderde uier.
Vaars algemeen kampioene
Pinkert pakte bij de oudere koeien met de reservetitel voor Elza zijn vijfde individuele titel van de dag. Hij kon dan ook aantreden met twee prachtige drietallen in de bedrijfsgroepencompetitie. Een groep jonge, jeugdige kwaliteitsvaarzen met beste uiers en een groep zware, ruim gebouwde koeien die imponeerde met enorm veel ontwikkeling. Laarhuis maakte indruk met een viertal fraaie melkkoeien en Heilersig stelde een drietal goedgeuierde sterke koeien op met de middenklaskampioene op kop. Een prachtige rubriek bedrijfsgroepen die gewonnen werd door Pinkert met zijn ‘zware’ groep met daarin de vaarzenkampioene en de reservekampioenes van de vaarzen en de middenklasse. Laarhuis legde hem het vuur na aan de schenen met zijn groep, aangevoerd door de seniorenkampioene, die qua fraaiheid en uitstraling niet onderdeed voor Pinkert, maar in ontwikkeling en gewicht toe moest geven. De Bruin restte na het verdelen van de prijzen nog slechts het aanwijzen van de algemeen kampioene. Hij koos voor vaarzenkampioene Elza 222. “Die gaat straks mee naar Giessenburg”.
