Javascript vereistHier vind je instructies over hoe je Javascript activeert in de web browser

Boerderij van de toekomst

Fotoserie: Future Farm sluit kringlopen

In Lutten (OV) maakt melkveehouder Erik Back zijn bedrijf circulair door duurzaam te bouwen. Zo wordt het melkveebedrijf dat (anders dan een proefbedrijf) ‘gewoon’ winstgevend moet draaien, een soort ‘fieldlab’.

Op Future Farm staat een mono-mestvergister die gevoed wordt met een mengsel van drijfmest uit de ligboxenstal en vaste mest uit de potstal. Het gas dat hiermee wordt geproduceerd wordt geleverd aan het gasnet. Dit levert een bijdrage aan het verdienmodel van het bedrijf, daar 350 huishoudens biogas uit de vergister gebruiken. Restwarmte en CO2 worden zo veel mogelijk benut voor plantaardige teelten op het bedrijf, zoals het eendenkroos dat als veevoer wordt gebruikt. Het digestaat van de vergister zal ooit verder worden verwerkt tot mestkorrels, water en ammoniumsulfaat. De mestkorrels, brokjes, worden dan grotendeels elders afgezet, het water en het ammoniumsulfaat worden op het bedrijf aan het grasland toegediend. Daarmee wordt aankoop van kunstmest voorkomen. Zo wil Back ook inzetten op maximale reductie van stikstof en methaan uit mest.

Met behulp van restwarmte, digestaat en CO2 uit de vergister produceert Future Farm straks eendenkroos in vijvers. In eerste instantie was deze teelt bedoeld om subsidie te verkrijgen, volgens Back. Die vrijkomende CO2 uit de vergister gaat binnenkort in een tunnelkas dienen als voedingsstof voor eendenkroos. „Daar kun je meer eiwitten mee produceren dan met gras en dat betekent weer dat je minder soja hoeft te importeren uit Zuid-Amerika. Je haalt er nu al met gemak 40 ton drogestof per hectare per jaar van, met de kwaliteit van soja. Overigens is eendenkroos ook geschikt voor menselijke consumptie. In de VS is een broodje met eendenkroos al hip. De verwachting is dat het straks gewoon in de supermarkt ligt, naast de spinazieblokjes”.

Deze mono-mestvergister is dezelfde als die ook op proefboerderij De Marke in Hengelo staat. Back vertelt dat de bacteriën permanent honger hebben en dat daarom twee maal daags verse mest wordt aangevoerd. „Je houdt 6 procent drogestof over. Er moet dus meer vaste mest in, uit de nieuwe stal. In vaste mest zit namelijk meer gas dan in vloeibare mest.” De installatie bij Back is onder meer mede gefinancierd door RVO en de provincie Overijssel. Als er geen incidenten zijn, kost zo’n mono-mestvergister je per dag een half uur werk, volgens Cornelissen van de Bio-Up. In de papieren versie van Vee & Gewas staat alle info over de kosten van de installatie.

De nieuwe ronde stal is niet meer dan een overkapping. „Omdat we circulair willen bouwen wordt voor de constructie geen staal gebruikt, maar hout.” Erik Back: „In de vloer komt een waterleiding voor het koelen van de stal. Als de mest van de potstal koel is, heb je minder uitstoot hebt van methaan en ammoniak.” Deze ronde potstal is voor de aangehouden stierkalveren. Er is plek voor 140 stieren in samen acht hokken. De stieren kunnen er van dag 0 tot maximaal 21 maanden in; bij afleveren moeten ze volgens Back wel 400 kilogram wegen. De stieren worden straks in de nabije omgeving geslacht en via diverse kanalen in de regio afgezet. Zover is het echter nog niet volgens Back.

Bij de officiële opening waren onder meer Dirk Bruins van LTO Noord en ook andere melkveehouders present. Bruins pleit voor meer ruimte voor boeren in hun zoektocht om te kunnen ontwikkelen. Melkveehouder Paul ter Haar uit Bergentheim heeft net als Back al flink nagedacht over een mono-mestvergister, samen met twee buurboeren. In dezelfde gemeente Hardenberg als waar Back zit. Maar, het is allemaal nog veel te onzeker volgens Ter Haar; „Wat is het risico, hoe druk zul je er mee zijn en hoe zit het met het verdienmodel? Kunnen we de ons opvolgende jeugd met zo’n investering opzadelen?” Hij focust zich voorlopig toch liever op de melkkoeien. Dat doet hij graag zo goed mogelijk. Hij lacht; „En nee eendenkroos zie ik nog niet zitten; dat groeit ook niet vanzelf.”

Future Farm bestaat uit twee onderdelen; Future Farm zelf, het bedrijf van Erik Back waar alle experimenten en onderzoeken plaatsvinden, en de Stichting Future Farm, de organisatie die projecten initieert. Back roept boeren op mee te doen en ‘een beweging op gang te brengen’. Volgens hem is er veel belangstelling van boeren voor de mono-mestvergister. De ronde stal met stieren springt echter meer in het oog.

Erik Back roept collega-boeren op zich te richten op de toekomst. Back maakt met boeren in de regio gebruik van een mono-mestvergister die methaan omzet in biogas voor huishoudens. Vrijkomend digestaat wil Back gaan scheiden in dikke af te voeren en dunne zelf te gebruiken fractie zodat hij via irrigatie eigen land kan bemesten. „Dan hoef je niet meer te injecteren. Beter voor de bodem.” Back gaat eendenkroos telen als krachtvoer en houdt onder een luxueus ogend afdak al zijn stierkalveren aan tot 20 maanden.

Tekst: Ruth van Schriek

Na van alles gedaan en gezien te hebben, teruggekeerd naar de Achterhoek. En bijna terug naar de boerderij waar ze opgroeide. Na jaren als eindredacteur voor de kranten en magazines van Agrio gewerkt te hebben, trok ze zelf de laarzen aan. Met camera, pen en papier op weg naar boeren, om met veel belangstelling hun altijd interessante verhaal te horen. En dit bij thuiskomst op te schrijven.

Beeld: Ruth van Schriek

Dossier(s)

Dit artikel is onderdeel van de volgende dossiers:

Stikstof

Praat mee

Vee & Gewas is ook actief op verschillende social media. Volg ons, blijf altijd op de hoogte van het laatste nieuws en praat mee.

Facebook Twitter LinkedIn Instagram

Nieuwsbrief

Ontvang twee keer per week gratis het belangrijkste agrarische nieuws uit Oost-Nederland in jouw mailbox. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Vee-en-Gewas.nl en bevestig je aanmelding via de toegestuurde mail.

Wij wijzen je op het privacy statement van Agrio Uitgeverij B.V.