Column: Goede voornemens

Beide investeringen waren leuk om te volgen. De zonnepanelen omdat we er een hele blitse app bij hebben waardoor we goed in de gaten kunnen houden hoeveel we opwekken en wat het eigen verbruik is. Leuke dingen waar ik, zeker in het begin, dagelijks op kijk. Maar ook waarop ik waarneem dat we met donker, grijs weer niet zoveel opwekken. Dan ben ik blij dat er ook nog wat op het net zit wat we af kunnen nemen als de zon niet schijnt. Ik kijk uit naar de eerste jaarafrekening.

Mooie winst

Het vers gras voeren heeft ons ook een positieve terugblik opgeleverd. De start 20 maart was spannend, na een paar mooie dagen met zon en warmte sloeg het weer om naar hagel en sneeuw zonder zon in het gras. De zomer ging wat moeizaam. De werkdruk was wel hoger en het ritme van de dag was wat dwingender. Maar zeker in het voorjaar konden we ons krachtvoergebruik fors terugdringen tot 15 kg per 100 liter melk, een daling van 7 kilo op ons bedrijf. Zeker gezien de krachtvoerprijzen van afgelopen jaar een mooie winst. Uiteindelijk hebben we de koeien naast de weidegang ruim 200 dagen vers gras kunnen voeren.

Bij onze vooruitblik merk ik toch dat het lijkt of we in een soort vacuüm zitten. Er vallen steeds meer mensen en plannen op z’n plaats, maar hoe het eindproduct er echt uit komt te zien is nog steeds gissen. En niet alleen gissen voor ons als boeren maar ook voor de hele periferie. Hoe houden we een coöperatie winstgevend als er grote uitzichten zijn op minder productie? Een nieuw kabinet zal snel op het bordes staan, met daarbij voor mij twee nieuwe namen die op ‘onze’ ministeries komen te zitten. Ik hoop dat ze ondanks corona goed wat bedrijfsbezoeken kunnen maken. Hoe het regeerakkoord uitpakt en kleur krijgt zal dus afhangen van de nieuwe bewindslieden.

Bal aan de voet

Er worden veel budgetten vrijgemaakt voor de transitie van de landbouw. Maar hoe dat geld precies ingezet gaat worden, blijft nog gissen. Ik merk dat die onzekerheid ook impact heeft op onze voornemens voor 2022. Ik hoop dat het een jaar wordt dat we als boer de ruimte krijgen om aan de tafel te kunnen zitten om mee te praten en meer nog mee te DOEN. Treffend vond ik de uitspraak van Sjaak van der Tak bij de besprekingen van het regeerakkoord van LTO Nederland; ‘Met de bal aan de voet de gebiedsgerichte tafels in.’ Ik wil jullie, collega’s uitdagen om de processen zo goed mogelijk te volgen en actief mee te doen. ‘If you’re not at the table you’re on the menu.’

Ik wens jullie allen toe een beetje meer wij dan zij.

Heleen Lansink-Marissen

Heleen Lansink-Marissen schrijft maandelijks een column voor de website van Vee & Gewas. Ze heeft samen met haar man Rogier een melkveebedrijf in St. Isidorushoeve, een dorp in de gemeente Haaksbergen (Overijssel). Lansink-Marissen ziet zichzelf als een onafhankelijke verbindende boerin, die graag de dialoog aangaat over uiteenlopende onderwerpen. Dat doet ze onder meer via een vlog, blog en ook lezingen en rondleidingen op haar bedrijf maar meer nog daarbuiten. Ze is ook te volgen op Twitter: @HeleenLansink.