Column: Make food, not war

Over de brief van het 7e actieprogramma nitraat die vrijdagmiddag door het ministerie uitgebracht is met de contouren van het NSP die steeds zichtbaarder worden?

Over het bezoek afgelopen maandag met minister Van der Wal samen met vier collega-boerinnen, wat een zeer goed en inhoudelijk gesprek was over perspectieven in de landbouw?

Over de storm die over ons land raasde en onze kapschuur met het laatste beetje asbest vernietigd heeft? En de slapeloze nachten die ik als boerin op het platteland heb met zulke weersextremen?

Of over de prachtige wandeling die ik gemaakt heb met onze kinderen door Twekkelo van 8 kilometer waarbij lieslaarzen nog niet voldoende waren geweest om het water en de modder niet je kleren te laten bereiken? En dat met het bemestingsseizoen voor de deur.

Of over de gemeenteraadsverkiezingen die er aan komen waarbij je moet zoeken als boer naar verkiezingsprogramma’s die een herpositionering van de boer zien voor het landelijk gebied?

Over het Voedsel en vrouwen Webinar 8 maart op wereldvrouwendag, over de kracht van de vrouw in tijden van verandering? Wat als Poetin een vrouw was?

Diep dal

Steeds meer bekruipt mij een onbehagelijk gevoel. Zo vaak krijg ik te horen in transitieleer dat het dal eerst heel diep moet zijn om te kunnen veranderen. Het dal zou nog wel eens veel dieper kunnen zijn dan waar we nu al staan, ik dacht dat we al aardig diep zaten. Alle bovengenoemde onderwerpen vallen in het niet bij de oorlog in Oekraïne.

Wat gaat er om in het hoofd van Poetin en hoe ver zou hij gaan? Wat als hij zijn eigen voedsel moet verbouwen? Dan had hij helemaal geen tijd om een oorlog te beginnen.

Versnelling

Het zijn spannende tijden. Het doet mij beseffen dat de zwakheden van onze huidige samenleving steeds duidelijk zichtbaar worden. Eerst door Covid, nu door de dreigende oorlog van Europa met Rusland. De transities waar we nu inzitten kunnen wel eens woest verstoord worden en in een enorme versnelling terecht komen. Alles wat veilig en voldoende leek, lijkt niet meer vanzelfsprekend. „Omarm de chaos", zegt Jan Rotmans, hoogleraar Transitiekunde. Dat lukt me op dit moment even niet.

Praat met elkaar, zorg voor elkaar,

Heleen

Heleen Lansink-Marissen

Heleen Lansink-Marissen schrijft maandelijks een column voor de website van Vee & Gewas. Ze heeft samen met haar man Rogier een melkveebedrijf in St. Isidorushoeve, een dorp in de gemeente Haaksbergen (Overijssel). Lansink-Marissen ziet zichzelf als een onafhankelijke verbindende boerin, die graag de dialoog aangaat over uiteenlopende onderwerpen. Dat doet ze onder meer via een vlog, blog en ook lezingen en rondleidingen op haar bedrijf maar meer nog daarbuiten. Ze is ook te volgen op Twitter: @HeleenLansink.