Column: Onder 'nemen' verstaan wij 'geven'

Onderdeel zijn van een samenleving brengt voor mij ook verantwoordelijkheden met zich mee richting die samenleving. Ik ben natuurlijk in eerste instantie verantwoordelijk voor mijn eigen leven. Voor hoe ik wil leven, voor wat voor werk ik wil doen, wil ik veel werken of liever iets minder, de gewone dingen waar we allemaal mee bezig zijn.
Terugvallen
Lukt mij dat als individu niet zo goed, dan kan ik terugvallen op de samenleving die mij dan ondersteunt of echt te hulp schiet. Ja, ik weet het. Dit laatste heeft de overheid, als uitvoerder van de samenleving, de laatste jaren wel aardig laten verslonzen. Toch werkt het in de basis nog steeds zo. Maar ook als het mijzelf wel gelukt is om mijn leven in goede banen te leiden, heb ik nog veel aan de samenleving te danken. Ik heb niet alleen 16 jaar bijna gratis onderwijs mogen ontvangen, maar ben ook op tal van andere vlakken door de samenleving geholpen om mijn leven in te richten zoals ik dat graag wil. Ik had bijvoorbeeld nooit boer kunnen worden als de overheid voor bedrijfsovername binnen de landbouw niet zoveel uitzonderingen in de belastingwetgeving had opgenomen. Het is dus wel dankzij het feit dat ik een onderdeel ben van de samenleving dat ik mijn leven zo kan leiden als ik dat nu doe.
Vanzelfsprekend
Daar mag de samenleving best iets voor terugvragen, vind ik. Of nog beter: ik mag mij er best van bewust zijn dat ik veel aan de samenleving te danken heb. Iets teruggeven aan die samenleving is voor mij dan ook vanzelfsprekend. Ik heb mij dan ook altijd op verschillende terreinen wel ingezet voor de samenleving, variërend van het voorzitterschap van de buurt en belangenvereniging Briltil tot aan 28 jaar vrijwilliger zijn bij de brandweer van Zuidhorn, en ik betaal natuurlijk belasting zoals iedere Nederlander. Ook met ons bedrijf probeer ik bij te dragen aan de samenleving, en precies daar doelde Gerbert van der Wal op bij de opening van de dag voor de multifunctionele landbouw. Onder ‘nemen’ verstaan wij ‘geven’! Dat is hoe Gerbert naar de multifunctionele landbouw kijkt: Mooie bedrijven die met een verbreed bedrijf vaak niet alleen een goed inkomen weten te halen maar daarnaast ook een prachtige bijdrage leveren aan de samenleving. Onder ‘nemen’ verstaan wij ‘geven’!
Idealist?
Ben ik te veel een idealist als ik zo naar de samenleving kijk? Verwacht ik daarmee te veel van anderen ? Doe ik zelf wel genoeg om tegemoet te komen aan mijn idealistische wereldbeeld? Ik weet het niet maar ik doe, op mijn manier, m’n best. En laat ik het zo zeggen, de manier waarop een bedrijf als Shell invulling geeft aan onder ‘nemen’ verstaan wij ‘geven’, vind ik eigenlijk schandalig. Extreme winsten maken, dit uitkeren aan de aandeelhouders en meer fossiele brandstoffen willen verkopen om dit nog langer mogelijk te maken. Ik weet dat Shell niet wakker ligt van mijn mening over hun bedrijfsstrategie, dus blijf ik gewoon op mijn manier invulling proberen te geven aan ‘onder nemen verstaan wij geven’. Maar mag ik u vragen om u zelf ook eens de vraag te stellen of u ook onderneemt om te kunnen geven?