Column: Zorg, sorghum, verzorgd

In lijn met de doelstellingen van Land van Ons dragen wij zorg voor de aan ons toevertrouwde grond. Wij werken op regeneratieve wijze om de biodiversiteit op en onder ons land te vergroten.

Sorghum

Op de Biesterhof draag ik onder andere zorg voor de akkerbouw. Momenteel met 17,5 van de 25ha een groot onderdeel van de boerderij. De akkerbouw geeft mij echter ook veel zorgen. De relatieve kleinschaligheid, de extensieve gewasrotatie waar wij voor kiezen, de kosten van mechanisatie, mijn onervarenheid en het ‘moeilijke’ weer combineren tot iets wat mij ’s nachts wakker houdt en dit jaar zeker niet winstgevend is. Het omschakelen van een gangbaar systeem (de plant wordt gevoed) naar een biologisch systeem (de bodem wordt gevoed) kost tijd en geld. Het telen van relatief onbekende gewassen zoals boekweit (goed voor biodiversiteit) en sorghum (droogte bestendig) brengt allerlei (on)voorziene uitdagingen met zich mee. Als het dan ook nog regent wanneer je zon nodig hebt en het droog is wanneer je hoopt op regen (dit omschrijft zo een beetje het hele seizoen 2023) dan begint het zelfvertrouwen al aardig af te brokkelen. Daarbovenop heb ik erg last van mijn rug.

Dat brengt ons in het heden: door een snelle verandering in de weersvoorspelling was afgelopen woensdag opeens D-day om onze sorghum te oosten en de winterveldbonen te zaaien. Na lange uren voorbereiding dinsdag begonnen we vol goede moed aan de dag, maar de problemen stapelden zich al snel achter elkaar op.. Van te natte grond, en een vastlopende combine, tot een afgebroken onderdeel in de zaaier.. Eindsituatie was dat ik om half tien ’s avonds wel de geoogste sorghum net voor de regen in de loods had gekregen, maar dat op het perceel met veldbonen zich een klein drama had voltrokken met 1/3 succesvol gezaaid, 1/3 gezaaid met halve rijen, en 1/3 helemaal niet gezaaid.

Verzorgd

Ik schreef partner Claudi dat ik mij een ‘loser’ voelde en een falende akkerbouwer. Toen ik om half elf ’s avonds in de stromende regen eindelijk thuis kwam lag zij met de kleine al lang op bed, maar stond er een heerlijke maaltijd op mij te wachten en had ze mij lieve woorden geschreven. Met de eerste goede maaltijd van de dag in mijn buik dacht ik terug aan de voorgaande 48 uur en aan al de steun die ik had ontvangen.

Niet alleen van Claudi, maar ook van Maurice die zijn studieboeken had laten vallen om te helpen met alle fysieke arbeid, van Evert die met zijn zaaimachine was gekomen om het toch te proberen, van Anton wiens tractor en platte wagen ik mocht lenen voor extra kisten sorghum, van de loonwerker die tegen beter weten in toch bleef proberen om de combine te maken, en van Wouter natuurlijk met al zijn inzet.

Glimlach

Als je zorgen hebt is het makkelijk om met oogkleppen op de wereld te bekijken en alleen de dingen te zien die niet goed zijn. Het is makkelijk om de goede zorgen van anderen naast je neer te leggen, of voor lief te nemen. Gewoon omdat je geen ruimte voelt voor acceptatie. De maaltijd en lieve woorden van Claudi herinnerde mij hieraan en hielpen mij weer om ook het goede te zien. Ik nam nog een warme douche en stapte met een glimlach mijn bed in. Ik voelde mij verzorgd.

Howard Koster

Howard Koster pacht samen met zijn partner Claudi Rudorf 25 hectare landbouwgrond in Millingen aan de Rijn (GD). Samen zijn zij uitgekozen door burgercoöperatie Land van Ons, dat met geld van leden en investeerders landbouwgrond biodiverser wil maken. Koster heeft voor zijn land een SKAL-certificaat aangevraagd en wil zich dus richten op biologische landbouw. Boerderij De Biesterhof is momenteel niet meer dan een woonhuis met een huiskavel van 25 hectare, dus Koster begint helemaal vanaf nul. Koster studeerde biologische landbouw aan de Wageningen Universiteit en ontmoette tijdens die studie Rudorf. Het was een gezamenlijke droom om ooit een eigen boerderij te gaan bestieren. Koster en Rudorf woonden hiervoor in het Duitse Berlijn. Voor Agrio, de uitgever van deze website, verhaalt Koster over het opzetten van een levensvatbare, duurzame boerderij.