Het geitenbedrijf Neely-Hoeve van de familie Nooteboom in Strijen draait mee in de top van de geitenbedrijven in Nederland.

Biologisch melkveehouder Henk Hoefnagel houdt zijn koeien al jaren in een potstal op houtsnippers. Hij beschikt over 5 hectare bos en hij zoekt er nog 5 hectare bij om zelfvoorzienend te worden.

„Door de stikstofplannen van minister Van der Wal dreigen hele gebieden te worden leeggeveegd”, zegt Willine Brouwer, boerendochter in de ‘aangewezen’ Gelderse Vallei. Maar ze begrijpt niet dat mensen zich zo’n angst laten aanpraten.

In het Nationaal Programma Landelijk Gebied (NPLG) publiceerde het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit een kaart met per gebied verschillende kleuren.

Sommige geitenhouders zijn huiverig om vers gras te voeren. Het zou veel arbeid kosten, of dunne mest veroorzaken onder de melkgeiten.

De grootste uitdaging bij de opfok van geitenlammeren is longproblemen voorkomen. Goed management is heel belangrijk, net als goede ventilatie.

Student Henry Kozorezov van Hogeschool Van Hall Larenstein in Velp is de winnaar van de jaarlijkse Cleantech Battle met zijn concrete oplossing voor het stikstofprobleem.

Fractievoorzitter van SGP Overijssel Dirk van Dijk is geschrokken van de inhoud van de stikstofbrief van minister Van der Wal.

De Raad van State (RvS) heeft een bouwplan voor drie woningen aan de Cranenburgsestraat in Groesbeek geheel goedgekeurd.

Veehouders in de Gelderse Vallei zijn flink geschrokken van de vorige week aangekondigde stikstofaanpak van het kabinet. Ze vrezen een kaalslag van het platteland.

Alles is duur tegenwoordig en ook de prijzen voor geitenkrachtvoer rijzen de pan uit. Hoe ga je daar als geitenhouder mee om? Niet per se minder, maar vooral efficiënter voeren is het advies.

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver: het kabinet heeft twee brieven naar de Tweede Kamer gestuurd.

De hoge energieprijzen vergroten de animo voor mestvergisting en gekoppelde technieken voor de reductie van stikstofuitstoot. Nederland telt nu rond de veertig monomestvergisters.

‘Dus jij bent adviseur duurzame landbouw. Welk advies geef je dan?’ Idealiter reageer ik dan met een concrete one-liner, waarmee zowel de boerenhulp als de lokale beleidsadviseur ruimtelijke ordening begrijpt wat ik bedoel. Maar dat is helaas een utopie.

Vorige week maandag gebeurde bijna het onmogelijke. Vion kwam met een prijsverhoging van 3 centen en afgelopen maandag verhoogde Vion opnieuw de varkensprijs met 5 centen: 8 centen in twee weken.

Vraaguitval door de explosief gestegen kunstmestprijzen, Europese sancties die de beschikbaarheid onder druk zetten en hoge productiekosten door torenhoge energieprijzen hebben de markt op slot gezet.

Om de stikstofuitstoot te verminderen ziet minister Van der Wal voor Natuur en Stikstof maar één weg: opkopen, verplaatsen en extensiveren. Lubbert van Dellen ziet een andere weg.

Daags voor misschien wel de grootste boerendemo in de geschiedenis is het lastig voorspellen hoe het zal uitpakken. Ik heb het vermoeden dat de eerdere acties hierbij qua aantallen wel eens kunnen gaan verbleken, maar we gaan het meemaken.

Ook in de akkerbouw zijn grote zorgen over de effecten van de nieuwe stikstofplannen. Vooral de enorme reductiedoelstellingen en de korte tijd waarin dit moet gebeuren, zorgen voor grote onzekerheid bij veel akkerbouwers.

Een meerderheid van de VVD-leden wil een koerswijziging op het stikstofbeleid. De motie die op het partijcongres van de partij werd aangenomen, ziet Tweede Kamerlid Thom van Campen niet als een opdracht die uitgevoerd moet worden.

Op het moment dat ik dit schrijf, is de demonstratie van 22 juni nog niet geweest. Ik hoop en verwacht dat het een waardige demonstratie wordt en dat het imago van de landbouw er niet onder te lijden heeft.

De twaalf provincies reageren wisselend op de stikstofplannen van het Kabinet. Waar het ene provinciebestuur de hakken duidelijk in het zand zet, ziet de ander wel degelijk mogelijkheden om de doelen zoals voorgeschreven te gaan halen.

Willen we in Nederland een leefbaar platteland met hoogwaardige voedselproductie? Of een ecologisch ingericht platteland waar veel niet meer is toegestaan? Over die vraag zou een maatschappelijk debat gevoerd moeten worden.